urraitheoir

Irish

Etymology

urraigh (“to revere, sponsor, secure, go surety for”) +‎ -óir

Noun

urraitheoir m (genitive singular urraitheora, nominative plural urraitheoirí)

1. sponsor

Declension

Declension of urraitheoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative urraitheoir urraitheoirí Vocative a urraitheoir a urraitheoirí Genitive urraitheora urraitheoirí Dative urraitheoir urraitheoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-urraitheoir na hurraitheoirí Genitive an urraitheora na n-urraitheoirí Dative leis an urraitheoir don urraitheoir leis na hurraitheoirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
urraitheoir	n-urraitheoir	hurraitheoir	t-urraitheoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.