urynał

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish urynał, from Latin ūrīnālis.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈrɨ.naw/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨnaw
• Syllabification: u‧ry‧nał

Noun

urynał m inan (diminutive urynalik)

1. (dated) chamber pot (container used for urination and defecation, particularly those used in early modern towns before the advent of the flush toilet)

   Synonym: nocnik

Declension

Declension of urynał

	singular	plural
nominative	urynał	urynały
genitive	urynału	urynałów
dative	urynałowi	urynałom
accusative	urynał	urynały
instrumental	urynałem	urynałami
locative	urynale	urynałach
vocative	urynale	urynały

Derived terms

adjective

• urynałowy

 

noun

• urynalik

 

Related terms

adjective

• urynowy

 

noun

• uryna

 

Further reading

• urynał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urynał in Polish dictionaries at PWN