uspokajacz
Polish
editEtymology
editFrom uspokajać + -acz. First attested in 1849.[1]
Pronunciation
editNoun
edituspokajacz m pers
Declension
editDeclension of uspokajacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | uspokajacz | uspokajacze |
genitive | uspokajacza | uspokajaczy |
dative | uspokajaczowi | uspokajaczom |
accusative | uspokajacza | uspokajaczy |
instrumental | uspokajaczem | uspokajaczami |
locative | uspokajaczu | uspokajaczach |
vocative | uspokajaczu | uspokajacze |
References
editFurther reading
edit- uspokajacz in Polish dictionaries at PWN
- uspokajacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego