Turkish

edit

Etymology

edit

From Ottoman Turkish وارث (varis), from Arabic وَارِث (wāriṯ).

Pronunciation

edit

Noun

edit

vâris (definite accusative vârisi, plural vârisler or (archaic) verese)

  1. heir
    • 1929 January 1, Son Saat[1]:
      Abdülhamit veresesinin vekilleri muhtelit mübadele komisyonuna bir protestoname tebliğ ettiler, komisyonu dava edeceklerini söyliyorlar.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

edit
Inflection
Nominative vâris
Definite accusative vârisi
Singular Plural
Nominative vâris vârisler
Definite accusative vârisi vârisleri
Dative vârise vârislere
Locative vâriste vârislerde
Ablative vâristen vârislerden
Genitive vârisin vârislerin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular vârisim vârislerim
2nd singular vârissin vârislersin
3rd singular vâris
vâristir
vârisler
vârislerdir
1st plural vârisiz vârisleriz
2nd plural vârissiniz vârislersiniz
3rd plural vârisler vârislerdir