Dutch

edit

Etymology

edit

Borrowed from Middle French vagabond, from Latin vagabundus.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈvaː.ɣəˌbɔnt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: va‧ge‧bond

Noun

edit

vagebond m (plural vagebonden, diminutive vagebondje n)

  1. vagabond, vagrant
  2. scoundrel, rogue

Descendants

edit
  • Afrikaans: vabond