valtaaja
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
valtaaja
- seizer, intruder, encroacher; squatter
- (of a mining claim etc.) claimant
Declension edit
Inflection of valtaaja (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | valtaaja | valtaajat | ||
genitive | valtaajan | valtaajien | ||
partitive | valtaajaa | valtaajia | ||
illative | valtaajaan | valtaajiin | ||
singular | plural | |||
nominative | valtaaja | valtaajat | ||
accusative | nom. | valtaaja | valtaajat | |
gen. | valtaajan | |||
genitive | valtaajan | valtaajien valtaajainrare | ||
partitive | valtaajaa | valtaajia | ||
inessive | valtaajassa | valtaajissa | ||
elative | valtaajasta | valtaajista | ||
illative | valtaajaan | valtaajiin | ||
adessive | valtaajalla | valtaajilla | ||
ablative | valtaajalta | valtaajilta | ||
allative | valtaajalle | valtaajille | ||
essive | valtaajana | valtaajina | ||
translative | valtaajaksi | valtaajiksi | ||
abessive | valtaajatta | valtaajitta | ||
instructive | — | valtaajin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “valtaaja”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04