Finnish

edit

Etymology

edit

valta +‎ meri. First attested in 1419.[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈʋɑltɑˌmeri/, [ˈʋɑ̝l̪t̪ɑ̝ˌme̞ri]
  • Rhymes: -eri
  • Hyphenation(key): valta‧meri

Noun

edit

valtameri

  1. ocean

Declension

edit
Inflection of valtameri (Kotus type 24/uni, no gradation)
nominative valtameri valtameret
genitive valtameren valtamerien
valtamerten
partitive valtamerta valtameriä
illative valtamereen valtameriin
singular plural
nominative valtameri valtameret
accusative nom. valtameri valtameret
gen. valtameren
genitive valtameren valtamerien
valtamerten
partitive valtamerta valtameriä
inessive valtameressä valtamerissä
elative valtamerestä valtameristä
illative valtamereen valtameriin
adessive valtamerellä valtamerillä
ablative valtamereltä valtameriltä
allative valtamerelle valtamerille
essive valtamerenä valtamerinä
translative valtamereksi valtameriksi
abessive valtamerettä valtamerittä
instructive valtamerin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of valtameri (Kotus type 24/uni, no gradation)

Derived terms

edit

References

edit
  1. ^ Heikkilä, Mikko. (2016). Varhaissuomen äännehistorian kronologiasta. Sananjalka, 58(1), 136–158. [1]

Further reading

edit

Anagrams

edit