Swedish edit

Etymology edit

From Old Swedish vansinnogher, from Middle Low German wansinnich, equivalent to van- +‎ -sinnig. Cognate with German wahnsinnig, Dutch waanzinnig.

Pronunciation edit

  • (file)

Adjective edit

vansinnig (comparative vansinnigare, superlative vansinnigast)

  1. mad, insane

Declension edit

Inflection of vansinnig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular vansinnig vansinnigare vansinnigast
Neuter singular vansinnigt vansinnigare vansinnigast
Plural vansinniga vansinnigare vansinnigast
Masculine plural3 vansinnige vansinnigare vansinnigast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 vansinnige vansinnigare vansinnigaste
All vansinniga vansinnigare vansinnigaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Derived terms edit

Further reading edit