varyete

Turkish

Etymology

From French variété, from Latin varietās.

Pronunciation

• IPA^(key): /vaɾ.je.te/

Noun

varyete (definite accusative varyeteyi, plural varyeteler)

1. variety

Declension

Inflection
Nominative	varyete
Definite accusative	varyeteyi
	Singular	Plural
Nominative	varyete	varyeteler
Definite accusative	varyeteyi	varyeteleri
Dative	varyeteye	varyetelere
Locative	varyetede	varyetelerde
Ablative	varyeteden	varyetelerden
Genitive	varyetenin	varyetelerin