Swedish

edit

Etymology

edit

From verkning +‎ -s- +‎ -full.

Adjective

edit

verkningsfull (comparative verkningsfullare, superlative verkningsfullast)

  1. effective (having the power to produce the required effect)
    Antonym: verkningslös

Declension

edit
Inflection of verkningsfull
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular verkningsfull verkningsfullare verkningsfullast
Neuter singular verkningsfullt verkningsfullare verkningsfullast
Plural verkningsfulla verkningsfullare verkningsfullast
Masculine plural3 verkningsfulle verkningsfullare verkningsfullast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 verkningsfulle verkningsfullare verkningsfullaste
All verkningsfulla verkningsfullare verkningsfullaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Further reading

edit