viðbúnaður

Icelandic

Etymology

From við- +‎ búnaður.

Noun

viðbúnaður m (genitive singular viðbúnaðar, no plural)

1. preparation

Declension

declension of viðbúnaður

m-s3	singular
	indefinite	definite
nominative	viðbúnaður	viðbúnaðurinn
accusative	viðbúnað	viðbúnaðinn
dative	viðbúnaði	viðbúnaðinum / viðbúnaðnum
genitive	viðbúnaðar	viðbúnaðarins

Further reading

• “viðbúnaður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)