Latin

edit

Etymology

edit

From vicārius (vicar) +‎ -ātus (abstract noun).

Noun

edit

vicāriātus m (genitive vicāriātūs); fourth declension

  1. a vicariate, the office of a vicar

Declension

edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative vicāriātus vicāriātūs
Genitive vicāriātūs vicāriātuum
Dative vicāriātuī vicāriātibus
Accusative vicāriātum vicāriātūs
Ablative vicāriātū vicāriātibus
Vocative vicāriātus vicāriātūs