Finnish edit

Etymology edit

vierastaa +‎ -uttaa

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈʋie̯rɑstutːɑːˣ/, [ˈʋie̞̯rɑ̝s̠ˌtut̪ːɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -utːɑː
  • Syllabification(key): vie‧ras‧tut‧taa

Verb edit

vierastuttaa

  1. (transitive, usually atelic) to seem odd to

Conjugation edit

Inflection of vierastuttaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vierastutan en vierastuta 1st sing. olen vierastuttanut en ole vierastuttanut
2nd sing. vierastutat et vierastuta 2nd sing. olet vierastuttanut et ole vierastuttanut
3rd sing. vierastuttaa ei vierastuta 3rd sing. on vierastuttanut ei ole vierastuttanut
1st plur. vierastutamme emme vierastuta 1st plur. olemme vierastuttaneet emme ole vierastuttaneet
2nd plur. vierastutatte ette vierastuta 2nd plur. olette vierastuttaneet ette ole vierastuttaneet
3rd plur. vierastuttavat eivät vierastuta 3rd plur. ovat vierastuttaneet eivät ole vierastuttaneet
passive vierastutetaan ei vierastuteta passive on vierastutettu ei ole vierastutettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vierastutin en vierastuttanut 1st sing. olin vierastuttanut en ollut vierastuttanut
2nd sing. vierastutit et vierastuttanut 2nd sing. olit vierastuttanut et ollut vierastuttanut
3rd sing. vierastutti ei vierastuttanut 3rd sing. oli vierastuttanut ei ollut vierastuttanut
1st plur. vierastutimme emme vierastuttaneet 1st plur. olimme vierastuttaneet emme olleet vierastuttaneet
2nd plur. vierastutitte ette vierastuttaneet 2nd plur. olitte vierastuttaneet ette olleet vierastuttaneet
3rd plur. vierastuttivat eivät vierastuttaneet 3rd plur. olivat vierastuttaneet eivät olleet vierastuttaneet
passive vierastutettiin ei vierastutettu passive oli vierastutettu ei ollut vierastutettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vierastuttaisin en vierastuttaisi 1st sing. olisin vierastuttanut en olisi vierastuttanut
2nd sing. vierastuttaisit et vierastuttaisi 2nd sing. olisit vierastuttanut et olisi vierastuttanut
3rd sing. vierastuttaisi ei vierastuttaisi 3rd sing. olisi vierastuttanut ei olisi vierastuttanut
1st plur. vierastuttaisimme emme vierastuttaisi 1st plur. olisimme vierastuttaneet emme olisi vierastuttaneet
2nd plur. vierastuttaisitte ette vierastuttaisi 2nd plur. olisitte vierastuttaneet ette olisi vierastuttaneet
3rd plur. vierastuttaisivat eivät vierastuttaisi 3rd plur. olisivat vierastuttaneet eivät olisi vierastuttaneet
passive vierastutettaisiin ei vierastutettaisi passive olisi vierastutettu ei olisi vierastutettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. vierastuta älä vierastuta 2nd sing.
3rd sing. vierastuttakoon älköön vierastuttako 3rd sing. olkoon vierastuttanut älköön olko vierastuttanut
1st plur. vierastuttakaamme älkäämme vierastuttako 1st plur.
2nd plur. vierastuttakaa älkää vierastuttako 2nd plur.
3rd plur. vierastuttakoot älkööt vierastuttako 3rd plur. olkoot vierastuttaneet älkööt olko vierastuttaneet
passive vierastutettakoon älköön vierastutettako passive olkoon vierastutettu älköön olko vierastutettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vierastuttanen en vierastuttane 1st sing. lienen vierastuttanut en liene vierastuttanut
2nd sing. vierastuttanet et vierastuttane 2nd sing. lienet vierastuttanut et liene vierastuttanut
3rd sing. vierastuttanee ei vierastuttane 3rd sing. lienee vierastuttanut ei liene vierastuttanut
1st plur. vierastuttanemme emme vierastuttane 1st plur. lienemme vierastuttaneet emme liene vierastuttaneet
2nd plur. vierastuttanette ette vierastuttane 2nd plur. lienette vierastuttaneet ette liene vierastuttaneet
3rd plur. vierastuttanevat eivät vierastuttane 3rd plur. lienevät vierastuttaneet eivät liene vierastuttaneet
passive vierastutettaneen ei vierastutettane passive lienee vierastutettu ei liene vierastutettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st vierastuttaa present vierastuttava vierastutettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vierastuttaakseni vierastuttaaksemme
2nd vierastuttaaksesi vierastuttaaksenne
3rd vierastuttaakseen
vierastuttaaksensa
past vierastuttanut vierastutettu
2nd inessive2 vierastuttaessa vierastutettaessa agent3 vierastuttama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vierastuttaessani vierastuttaessamme
2nd vierastuttaessasi vierastuttaessanne
3rd vierastuttaessaan
vierastuttaessansa
negative vierastuttamaton
instructive vierastuttaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form vierastuttaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive vierastuttamassa
elative vierastuttamasta
illative vierastuttamaan
adessive vierastuttamalla
abessive vierastuttamatta
instructive vierastuttaman vierastutettaman
4th4 verbal noun vierastuttaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vierastuttamaisillani vierastuttamaisillamme
2nd vierastuttamaisillasi vierastuttamaisillanne
3rd vierastuttamaisillaan
vierastuttamaisillansa

Further reading edit