vihem

Albanian

Etymology

See vë (“to place, put”), active voice.

Pronunciation

IPA^(key): /vihem/, /vihɛm/

Verb

vihem (aorist u vura, participle vënë); medio-passive voice

to be placed
to be placing oneself

Conjugation

conjugation III, class I

conjugation of vihem (medio-passive voice)

		singular (numri njëjës)			plural (numri shumës)
participle (pjesorja)			vënë
gerund — present (përcjellorja — koha e tashme)			duke u vënë
gerund — perfect (përcjellorja — koha e kryer)			duke qenë vënë
infinitive — present) (paskajorja — koha e tashme)			për të u vënë / për t'u vënë
infinitive — perfect) (paskajorja — koha e kryer)			për të qenë vënë
		1st person (veta e parë)	2nd person (veta e dytë)	3rd person (veta e tretë)	1st person (veta e parë)	2nd person (veta e dytë)	3rd person (veta e tretë)
indicative (mënyra dëftore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (koha e tashme)	vihem	vihesh	vihet	vihemi	viheni	vihen
	continuous present (koha e tashme e vazhdueshme)	po vihem	po vihesh	po vihet	po vihemi	po viheni	po vihen
	imperfect (koha e pakryer)	vihesha	viheshe	vihesh / vihej	viheshim	viheshit	viheshin
	continuous imperfect (koha e pakryer e vazhdueshme)	po vihesha	po viheshe	po vihesh / po vihej	po viheshim	po viheshit	po viheshin
	aorist (koha e kryer e thjeshtë)	u vura	u vure	u vur	u vumë	u vutë	u vunë
	perfect (koha e kryer)	jam vënë	je vënë	është vënë	jemi vënë	jeni vënë	janë vënë
	past perfect I (koha e kryer e tejshkuar I)	isha vënë	ishe vënë	ishte vënë	ishim vënë	ishit vënë	ishin vënë
	past perfect II (koha e kryer e tejshkuar II)	qeshë vënë	qe vënë	qe vënë	qemë vënë	qetë vënë	qenë vënë
	future I (koha e ardhme I)	do të vihem	do të vihesh	do të vihet	do të vihemi	do të viheni	do të vihen
	future II (koha e ardhme II)	kam për t'u vënë	ke për t'u vënë	ka për t'u vënë	kemi për t'u vënë	keni për t'u vënë	kanë për t'u vënë
	future perfect I (koha e ardhme e përparme I)	do të jem vënë	do të jesh vënë	do të jetë vënë	do të jemi vënë	do të jeni vënë	do të jenë vënë
	future perfect II (koha e ardhme e përparme II)	kam për të qenë vënë	ke për të qenë vënë	ka për të qenë vënë	kemi për të qenë vënë	keni për të qenë vënë	kanë për të qenë vënë

subjunctive (mënyra lidhore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (koha e tashme)	të vihem	të vihesh	të vihet	të vihemi	të viheni	të vihen
	imperfect (koha e pakryer)	të vihesha	të viheshe	të vihesh / të vihej	të viheshim	të viheshit	të viheshin
	perfect (koha e kryer)	të jem vënë	të jesh vënë	të jetë vënë	të jemi vënë	të jeni vënë	të jenë vënë
	past perfect (koha e kryer e tejshkuar)	të isha vënë	të ishe vënë	të ishte vënë	të ishim vënë	të ishit vënë	të ishin vënë

conditional (mënyra kushtore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (koha e tashme)	do të vihesha	do të viheshe	do të vihesh / do të vihej	do të viheshim	do të viheshit	do të viheshin
	perfect (koha e kryer)	do të isha vënë	do të ishe vënë	do të ishte vënë	do të ishim vënë	do të ishit vënë	do të ishin vënë

optative (mënyra dëshirore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (koha e tashme)	u vënça	u vënç	u vëntë	u vënçim	u vënçi	u vënçin
	perfect (koha e kryer)	qofsha vënë	qofsh vënë	qoftë vënë	qofshim vënë	qofshi vënë	qofshin vënë

admirative (mënyra habitore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (koha e tashme)	u vënkam	u vënke	u vënka	u vënkemi	u vënkeni	u vënkan
	imperfect (koha e pakryer)	u vënkësha	u vënkëshe	u vënkësh / u vënkej	u vënkëshim	u vënkëshit	u vënkëshin
	perfect (koha e kryer)	qenkam vënë	qenke vënë	qenka vënë	qenkemi vënë	qenkeni vënë	qenkan vënë
	pluperfect (koha e kryer)	qenkësha vënë	qenkëshe vënë	qenkësh vënë / qenkej vënë	qenkëshim vënë	qenkëshit vënë	qenkëshin vënë

imperative (mënyra urdhërore)		—	ti	—	—	ju	—
imperative (mënyra urdhërore)		—	Vihu!	—	—	Vihuni!	—

imperative — negatory (mënyra urdhërore — mohor)		—	ti	—	—	ju	—
imperative — negatory (mënyra urdhërore — mohor)		—	Mos vihu!	—	—	Mos vihuni!	—

Related terms