vihkiminen
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
vihkiminen
- verbal noun of vihkiä
- consecration (act of consecrating, e.g. a marriage)
Declension edit
Inflection of vihkiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | vihkiminen | vihkimiset | ||
genitive | vihkimisen | vihkimisten vihkimisien | ||
partitive | vihkimistä | vihkimisiä | ||
illative | vihkimiseen | vihkimisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | vihkiminen | vihkimiset | ||
accusative | nom. | vihkiminen | vihkimiset | |
gen. | vihkimisen | |||
genitive | vihkimisen | vihkimisten vihkimisien | ||
partitive | vihkimistä | vihkimisiä | ||
inessive | vihkimisessä | vihkimisissä | ||
elative | vihkimisestä | vihkimisistä | ||
illative | vihkimiseen | vihkimisiin | ||
adessive | vihkimisellä | vihkimisillä | ||
ablative | vihkimiseltä | vihkimisiltä | ||
allative | vihkimiselle | vihkimisille | ||
essive | vihkimisenä | vihkimisinä | ||
translative | vihkimiseksi | vihkimisiksi | ||
abessive | vihkimisettä | vihkimisittä | ||
instructive | — | vihkimisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds