villimaður
Icelandic
editEtymology
editFrom villi- (“wild, savage”) + maður (“man”).
Pronunciation
editNoun
editvillimaður m (genitive singular villimanns, nominative plural villimenn)
Declension
editdeclension of villimaður
maður | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | villimaður | villimaðurinn | villimenn | villimennirnir |
accusative | villimann | villimanninn | villimenn | villimennina |
dative | villimanni | villimanninum | villimönnum | villimönnunum |
genitive | villimanns | villimannsins | villimanna | villimannanna |
Synonyms
editDerived terms
editFurther reading
edit- “villimaður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)