virgesinn

Luxembourgish

Verb

virgesinn (third-person singular present gesäit vir, preterite gesouch vir, past participle virgesinn, past subjunctive geséich vir, auxiliary verb hunn)

1. to foresee
2. to prepare, to plan for

Conjugation

    conjugation of virgesinn

infinitive		virgesinn
participle		virgesinn
auxiliary		hunn
		singular			plural
		1st person ech	2nd person du	3rd person hien/si/hatt	1st person mir	2nd person dir	3rd person si
indicative	present simple	gesi vir	gesäis vir	gesäit vir	gesi vir	gesitt vir	gesi vir
	preterite	gesouch vir	gesouchs vir	gesouch vir	gesouche vir	gesoucht vir	gesouche vir
	present perfect	hu virgesinn	hues virgesinn	huet virgesinn	hu virgesinn	hutt virgesinn	hu virgesinn
	past perfect	hat virgesinn	has virgesinn	hat virgesinn	hate virgesinn	hat virgesinn	hate virgesinn
	future simple	wäert virgesinn	wäerts virgesinn	wäert virgesinn	wäerte virgesinn	wäert virgesinn	wäerte virgesinn
	future perfect	wäert virgesinn hunn	wäerts virgesinn hunn	wäert virgesinn hunn	wäerte virgesinn hunn	wäert virgesinn hunn	wäerte virgesinn hunn
conditional	simple	geséich vir	geséichs vir	geséich vir	geséiche vir	geséicht vir	geséiche vir
	present	géif virgesinn	géifs virgesinn	géif virgesinn	géife virgesinn	géif virgesinn	géife virgesinn
	perfect	hätt virgesinn	häss virgesinn	hätt virgesinn	hätte virgesinn	hätt virgesinn	hätte virgesinn
imperative	affirmative	–	geséi vir	—	—	gesitt vir	—