viritin
Finnish
editPronunciation
editEtymology 1
editNoun
editviritin
Declension
editInflection of viritin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | viritin | virittimet | |
genitive | virittimen | virittimien viritinten | |
partitive | viritintä | virittimiä | |
illative | virittimeen | virittimiin | |
singular | plural | ||
nominative | viritin | virittimet | |
accusative | nom. | viritin | virittimet |
gen. | virittimen | ||
genitive | virittimen | virittimien viritinten | |
partitive | viritintä | virittimiä | |
inessive | virittimessä | virittimissä | |
elative | virittimestä | virittimistä | |
illative | virittimeen | virittimiin | |
adessive | virittimellä | virittimillä | |
ablative | virittimeltä | virittimiltä | |
allative | virittimelle | virittimille | |
essive | virittimenä | virittiminä | |
translative | virittimeksi | virittimiksi | |
abessive | virittimettä | virittimittä | |
instructive | — | virittimin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
editcompounds
Further reading
edit- “viritin”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2
editVerb
editviritin