Romanian edit

Etymology edit

Borrowed from Old Church Slavonic властелинъ (vlastelinŭ).

Noun edit

vlastelin m (plural vlastelini)

  1. (historical, Wallachia) large landowner

Declension edit

Serbo-Croatian edit

Etymology edit

From vlast.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ʋlastěliːn/
  • Hyphenation: vla‧ste‧lin

Noun edit

vlastèlīn m (Cyrillic spelling властѐлӣн)

  1. (historical) feudal lord, landowner

Declension edit