Romanian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Old Church Slavonic властелинъ (vlastelinŭ).

Noun

edit

vlastelin m (plural vlastelini)

  1. (historical, Wallachia) large landowner

Declension

edit

Serbo-Croatian

edit

Etymology

edit

From vlast.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ʋlastěliːn/
  • Hyphenation: vla‧ste‧lin

Noun

edit

vlastèlīn m (Cyrillic spelling властѐлӣн)

  1. (historical) feudal lord, landowner

Declension

edit