Latin

edit

Etymology

edit

From vacō (to be empty) +‎ -īvus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

vocīvus (feminine vocīva, neuter vocīvum); first/second-declension adjective

  1. Alternative form of vacīvus

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vocīvus vocīva vocīvum vocīvī vocīvae vocīva
Genitive vocīvī vocīvae vocīvī vocīvōrum vocīvārum vocīvōrum
Dative vocīvō vocīvō vocīvīs
Accusative vocīvum vocīvam vocīvum vocīvōs vocīvās vocīva
Ablative vocīvō vocīvā vocīvō vocīvīs
Vocative vocīve vocīva vocīvum vocīvī vocīvae vocīva

References

edit
  • vocivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vocivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.