walencja

See also: Walencja, Walencją, and walencją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Late Latin valentia.

Pronunciation

• IPA^(key): /vaˈlɛnt͡sja/
• Rhymes: -ɛnt͡sja
• Syllabification: wa‧len‧cja

Noun

walencja f

1. (linguistics) valency (capacity of a verb to take a specific number of arguments)
2. (sociology) valence (value)

Declension

Declension of walencja

	singular
nominative	walencja
genitive	walencji
dative	walencji
accusative	walencję
instrumental	walencją
locative	walencji
vocative	walencjo

Derived terms

adjective

• walencyjny

 

Related terms

noun

• walencyjność

 

Further reading

• walencja in Polish dictionaries at PWN