wargal
Old Polish edit
Etymology edit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in 1431.
Pronunciation edit
Noun edit
wargal m animacy unattested
- merchant, trader
- [1431], Adam Wolff, editor, Rękopiśmienne ekscerpty Adama Wolffa pochodzące z mazowieckich ksiąg sądowych, Łomża, pages 1, 152v:
- Stanisl[aus]... pro septuaginta asseribus *wanszoszø... habet sibi solvere... sicut emptores vlg. warghale... inveniant
- [Stanisl[aus]... pro septuaginta asseribus wanszosu... habet sibi solvere... sicut emptores vlg. wargale... inveniant]
Further reading edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wargal, warhel”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN