wdowiec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wdowiec, from Proto-Slavic *vьdovьcь. By surface analysis, wdowa +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvdɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: wdo‧wiec

Noun

wdowiec m pers (female equivalent wdowa)

1. widower

Related terms

Declension of wdowiec

	singular	plural
nominative	wdowiec	wdowcy/wdowce (deprecative)
genitive	wdowca	wdowców
dative	wdowcowi	wdowcom
accusative	wdowca	wdowców
instrumental	wdowcem	wdowcami
locative	wdowcu	wdowcach
vocative	wdowcu	wdowcy

Related terms

• wdowieństwo

 

Further reading

• wdowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wdowiec in Polish dictionaries at PWN