weduwnaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch weduwenaer. Equivalent to weduwe (“widow”) +‎ -aar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeː.dyu̯ˌnaːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: we‧duw‧naar

Noun

weduwnaar m (plural weduwnaars or weduwnaren, diminutive weduwnaartje n, feminine weduwe)

1. widower, surviving husband

Derived terms

• weduwnaarschap
• weduwnaarstaat

Related terms

• weduwe

Descendants

• Afrikaans: wewenaar
• Jersey Dutch: wanor
• Negerhollands: weduwer
• → Caribbean Hindustani: widhur