wiążący

Polish

Etymology

From wiązać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /vjɔw̃ˈʐɔn.t͡sɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: wią‧żą‧cy

Adjective

wiążący (comparative bardziej wiążący, superlative najbardziej wiążący, derived adverb wiążąco)

1. (law) obligatory (binding)

Declension

Declension of wiążący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wiążący		wiążąca	wiążące	wiążący	wiążące
genitive	wiążącego		wiążącej	wiążącego	wiążących
dative	wiążącemu		wiążącej	wiążącemu	wiążącym
accusative	wiążącego	wiążący	wiążącą	wiążące	wiążących	wiążące
instrumental	wiążącym		wiążącą	wiążącym	wiążącymi
locative	wiążącym		wiążącej	wiążącym	wiążących

Participle

wiążący (active adjectival)

1. active adjectival participle of wiązać

Related terms

verb

• wiązać

 

Further reading

• wiążący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wiążący in Polish dictionaries at PWN