wieczność

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wieczność, from Proto-Slavic *věčьnostь. By surface analysis, wieczny +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: wiecz‧ność

Noun

wieczność f

1. eternity

Declension

Declension of wieczność

	singular
nominative	wieczność
genitive	wieczności
dative	wieczności
accusative	wieczność
instrumental	wiecznością
locative	wieczności
vocative	wieczności

Further reading

• wieczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wieczność in Polish dictionaries at PWN