wierny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wierny, from Proto-Slavic *věrьnъ. By surface analysis, wiara +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛr.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrnɨ
• Syllabification: wier‧ny

Adjective

wierny (comparative wierniejszy or bardziej wierny, superlative najwierniejszy or najbardziej wierny, derived adverb wiernie)

1. faithful

Declension

Declension of wierny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wierny		wierna	wierne	wierni	wierne
genitive	wiernego		wiernej	wiernego	wiernych
dative	wiernemu		wiernej	wiernemu	wiernym
accusative	wiernego	wierny	wierną	wierne	wiernych	wierne
instrumental	wiernym		wierną	wiernym	wiernymi
locative	wiernym		wiernej	wiernym	wiernych

Noun

wierny m pers (female equivalent wierna)

1. believer

   Synonym: wierzący

Declension

Declension of wierny

	singular	plural
nominative	wierny	wierni
genitive	wiernego	wiernych
dative	wiernemu	wiernym
accusative	wiernego	wiernych
instrumental	wiernym	wiernymi
locative	wiernym	wiernych
vocative	wierny	wierni

Derived terms

adjective

• łatwowierny

 

Related terms

verb

• wierzyć

 

Further reading

• wierny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wierny in Polish dictionaries at PWN