wiewiórczę

Polish

Etymology

From wiewiórka +‎ -ę.

Pronunciation

• IPA^(key): /vjɛˈvjur.t͡ʂɛ/
• Rhymes: -urt͡ʂɛ
• Syllabification: wie‧wiór‧czę

Noun

wiewiórczę n (diminutive wiewiórczątko)

1. (rare) a young squirrel

Declension

Declension of wiewiórczę

	singular	plural
nominative	wiewiórczę	wiewiórczęta
genitive	wiewiórczęcia	wiewiórcząt
dative	wiewiórczęciu	wiewiórczętom
accusative	wiewiórczę	wiewiórczęta
instrumental	wiewiórczęciem	wiewiórczętami
locative	wiewiórczęciu	wiewiórczętach
vocative	wiewiórczę	wiewiórczęta

Further reading

• wiewiórczę in Polish dictionaries at PWN