współlokator

Polish

Etymology

From współ- +‎ lokator.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuwlɔˈkatɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: współ‧lo‧ka‧tor

Noun

współlokator m pers (female equivalent współlokatorka)

1. roommate

Declension

Declension of współlokator

	singular	plural
nominative	współlokator	współlokatorzy/współlokatory (deprecative)
genitive	współlokatora	współlokatorów
dative	współlokatorowi	współlokatorom
accusative	współlokatora	współlokatorów
instrumental	współlokatorem	współlokatorami
locative	współlokatorze	współlokatorach
vocative	współlokatorze	współlokatorzy

Derived terms

adjective

• współlokatorski

 

noun

• współlokatorstwo

 

Further reading

• współlokator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współlokator in Polish dictionaries at PWN