współplemieniec

Polish

Etymology

From współ- +‎ plemię +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuwplɛˈmjɛɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: współ‧ple‧mie‧niec

Noun

współplemieniec m pers (female equivalent współplemiennica)

1. (literary) tribesman

   Synonyms: (archaic) jednoplemieniec, (rare) współplemiennik

   Antonyms: (archaic) innoplemieniec, (archaic) obcoplemieniec

Declension

Declension of współplemieniec

	singular	plural
nominative	współplemieniec	współplemieńcy/współplemieńce (deprecative)
genitive	współplemieńca	współplemieńców
dative	współplemieńcowi	współplemieńcom
accusative	współplemieńca	współplemieńców
instrumental	współplemieńcem	współplemieńcami
locative	współplemieńcu	współplemieńcach
vocative	współplemieńcze	współplemieńcy

Noun

współplemieniec m animal

1. (taxonomy) conspecific (organism belonging to the same species)

Declension

Declension of współplemieniec

	singular	plural
nominative	współplemieniec	współplemieńce
genitive	współplemieńca	współplemieńców
dative	współplemieńcowi	współplemieńcom
accusative	współplemieńca	współplemieńce
instrumental	współplemieńcem	współplemieńcami
locative	współplemieńcu	współplemieńcach
vocative	współplemieńcu	współplemieńce

Related terms

adjective

• współplemienny

 

noun

• współplemienność

 

Further reading

• współplemieniec in Polish dictionaries at PWN