współplemieniec
Polish edit
Etymology edit
From współ- + plemię + -iec.
Pronunciation edit
Noun edit
współplemieniec m pers (female equivalent współplemiennica)
- (literary) tribesman
- Synonyms: (archaic) jednoplemieniec, (rare) współplemiennik
- Antonyms: (archaic) innoplemieniec, (archaic) obcoplemieniec
Declension edit
Declension of współplemieniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współplemieniec | współplemieńcy/współplemieńce (deprecative) |
| genitive | współplemieńca | współplemieńców |
| dative | współplemieńcowi | współplemieńcom |
| accusative | współplemieńca | współplemieńców |
| instrumental | współplemieńcem | współplemieńcami |
| locative | współplemieńcu | współplemieńcach |
| vocative | współplemieńcze | współplemieńcy |
Noun edit
współplemieniec m animal
- (taxonomy) conspecific (organism belonging to the same species)
Declension edit
Declension of współplemieniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współplemieniec | współplemieńce |
| genitive | współplemieńca | współplemieńców |
| dative | współplemieńcowi | współplemieńcom |
| accusative | współplemieńca | współplemieńce |
| instrumental | współplemieńcem | współplemieńcami |
| locative | współplemieńcu | współplemieńcach |
| vocative | współplemieńcu | współplemieńce |
Related terms edit
adjective
noun
Further reading edit
- współplemieniec in Polish dictionaries at PWN