wszechmogący

Polish

Etymology

From wszech- +‎ mogący. Calque of Latin omnipotens.

Pronunciation

• IPA^(key): /fʂɛxmɔˈɡɔnt͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: wszech‧mo‧gą‧cy

Adjective

wszechmogący (not comparable, derived adverb wszechmogąco)

1. omnipotent, all-powerful

   Synonyms: wszechmocny, omnipotentny, wszechpotężny, wszechwładny

Declension

Declension of wszechmogący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wszechmogący		wszechmogąca	wszechmogące	wszechmogący	wszechmogące
genitive	wszechmogącego		wszechmogącej	wszechmogącego	wszechmogących
dative	wszechmogącemu		wszechmogącej	wszechmogącemu	wszechmogącym
accusative	wszechmogącego	wszechmogący	wszechmogącą	wszechmogące	wszechmogących	wszechmogące
instrumental	wszechmogącym		wszechmogącą	wszechmogącym	wszechmogącymi
locative	wszechmogącym		wszechmogącej	wszechmogącym	wszechmogących

Related terms

noun

• Wszechmogący

 

Further reading

• wszechmogący in Polish dictionaries at PWN