wyburzanie

Polish

Etymology

From wyburzać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.buˈʐa.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧bu‧rza‧nie

Noun

wyburzanie n

1. verbal noun of wyburzać

Declension

Declension of wyburzanie

	singular
nominative	wyburzanie
genitive	wyburzania
dative	wyburzaniu
accusative	wyburzanie
instrumental	wyburzaniem
locative	wyburzaniu
vocative	wyburzanie

Further reading

• wyburzanie in Polish dictionaries at PWN