wychodzić naprzeciw
Polish
editEtymology
editLiterally, “to come out across”.
Pronunciation
editVerb
editwychodzić naprzeciw impf (perfective wyjść naprzeciw)
- (intransitive, idiomatic) to accommodate, to reach out to, to meet halfway [with dative ‘whom’]
- Synonym: iść na kompromis
Conjugation
editConjugation of wychodzić naprzeciw: see wychodzić.
Further reading
edit- ktoś wychodzi naprzeciw komuś/czemuś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wychodzić naprzeciw in Polish dictionaries at PWN