wygłup

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.ɡwup/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨɡwup
• Syllabification: wy‧głup

Etymology 1

Deverbal from wygłupić.

Noun

wygłup m inan

1. (usually in the plural) tomfoolery (foolish behavior or speech)

Declension

Declension of wygłup

	singular	plural
nominative	wygłup	wygłupy
genitive	wygłupu	wygłupów
dative	wygłupowi	wygłupom
accusative	wygłup	wygłupy
instrumental	wygłupem	wygłupami
locative	wygłupie	wygłupach
vocative	wygłupie	wygłupy

Related terms

• głupawka
• głupi

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

wygłup

1. second-person singular imperative of wygłupić

Further reading

• wygłup in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wygłup in Polish dictionaries at PWN