wypieranie

Polish

Etymology

From wypierać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.pjɛˈra.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧pie‧ra‧nie

Noun

wypieranie n

1. verbal noun of wypierać

Declension

Declension of wypieranie

	singular
nominative	wypieranie
genitive	wypierania
dative	wypieraniu
accusative	wypieranie
instrumental	wypieraniem
locative	wypieraniu
vocative	wypieranie

Further reading

• wypieranie in Polish dictionaries at PWN