wyręczanie

Polish

Etymology

From wyręczać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.rɛnˈt͡ʂa.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧rę‧cza‧nie

Noun

wyręczanie n

1. verbal noun of wyręczać

Declension

Declension of wyręczanie

	singular
nominative	wyręczanie
genitive	wyręczania
dative	wyręczaniu
accusative	wyręczanie
instrumental	wyręczaniem
locative	wyręczaniu
vocative	wyręczanie

Further reading

• wyręczanie in Polish dictionaries at PWN