wyrobienie
Polish edit
Pronunciation edit
Noun edit
wyrobienie n
- verbal noun of wyrobić
- sophistication (cultivated intellectual worldliness; savoir-faire)
Declension edit
Declension of wyrobienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | wyrobienie |
| genitive | wyrobienia |
| dative | wyrobieniu |
| accusative | wyrobienie |
| instrumental | wyrobieniem |
| locative | wyrobieniu |
| vocative | wyrobienie |
Further reading edit
- wyrobienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyrobienie in Polish dictionaries at PWN