wysprzątanie

Polish

Etymology

From wysprzątać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨs.pʂɔnˈta.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wys‧przą‧ta‧nie

Noun

wysprzątanie n

1. verbal noun of wysprzątać

Declension

Declension of wysprzątanie

	singular
nominative	wysprzątanie
genitive	wysprzątania
dative	wysprzątaniu
accusative	wysprzątanie
instrumental	wysprzątaniem
locative	wysprzątaniu
vocative	wysprzątanie

Further reading

• wysprzątanie in Polish dictionaries at PWN