wyszczekany

Polish

Etymology

From wyszczekać +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.ʂt͡ʂɛˈka.nɨ/
• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: wy‧szcze‧ka‧ny

Adjective

wyszczekany (comparative bardziej wyszczekany, superlative najbardziej wyszczekany, no derived adverb)

1. (derogatory) mouthy, gobby, loudmouthed

Declension

Declension of wyszczekany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wyszczekany		wyszczekana	wyszczekane	wyszczekani	wyszczekane
genitive	wyszczekanego		wyszczekanej	wyszczekanego	wyszczekanych
dative	wyszczekanemu		wyszczekanej	wyszczekanemu	wyszczekanym
accusative	wyszczekanego	wyszczekany	wyszczekaną	wyszczekane	wyszczekanych	wyszczekane
instrumental	wyszczekanym		wyszczekaną	wyszczekanym	wyszczekanymi
locative	wyszczekanym		wyszczekanej	wyszczekanym	wyszczekanych

Participle

wyszczekany (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of wyszczekać

Further reading

• wyszczekany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyszczekany in Polish dictionaries at PWN