From yarat- + -ık.
yaratık
- creature
Declension of yaratık
|
singular (tekil)
|
plural (çoğul)
|
nominative (yalın)
|
yaratık
|
yaratıklar
|
definite accusative (belirtme)
|
yaratığı
|
yaratıkları
|
dative (yönelme)
|
yaratığa
|
yaratıklara
|
locative (bulunma)
|
yaratıkta
|
yaratıklarda
|
ablative (ayrılma)
|
yaratıktan
|
yaratıklardan
|
genitive (tamlayan)
|
yaratığın
|
yaratıkların
|
- “yaratık”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu