yatağan

See also: yatagan and Yatağan

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish یتاغان (yatağan), from Proto-Turkic *yat- (“to bend, incline; to lie”), whence also yatmak. Can be analyzed as yat- (“to lie down”) +‎ -ağan (“habitual suffix”).

Noun

yatağan (definite accusative yatağanı, plural yatağanlar)

1. yataghan

Declension

Inflection
Nominative	yatağan
Definite accusative	yatağanı
	Singular	Plural
Nominative	yatağan	yatağanlar
Definite accusative	yatağanı	yatağanları
Dative	yatağana	yatağanlara
Locative	yatağanda	yatağanlarda
Ablative	yatağandan	yatağanlardan
Genitive	yatağanın	yatağanların

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “yatağan”, in Nişanyan Sözlük