yil

See also: yıl and þil

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *yïl (“year”). Compare Turkish yıl.

Noun

yil (3rd person possessive [please provide], plural [please provide])

1. year

Uyghur

Noun

yil

1. Latin (ULY) transcription of يىل (yil)

Uzbek

Etymology

From Proto-Turkic *yïl (“year”).

Noun

yil (plural yillar)

1. year

Declension

Declension of yil

	singular	plural
nominative	yil	yillar
genitive	yilning	yillarning
dative	yilga	yillarga
definite accusative	yilni	yillarni
locative	yilda	yillarda
ablative	yildan	yillardan

Possessive forms of yil

my	singular	plural
nominative	yilim	yillarim
genitive	yilimning	yillarimning
dative	yilimga	yillarimga
definite accusative	yilimni	yillarimni
locative	yilimda	yillarimda
ablative	yilimdan	yillarimdan
your	singular	plural
nominative	yiling	yillaring
genitive	yilingning	yillaringning
dative	yilingga	yillaringga
definite accusative	yilingni	yillaringni
locative	yilingda	yillaringda
ablative	yilingdan	yillaringdan
her/his/its	singular	plural
nominative	yili	yillari
genitive	yilining	yillarining
dative	yiliga	yillariga
definite accusative	yilini	yillarini
locative	yilida	yillarida
ablative	yilidan	yillaridan
our	singular	plural
nominative	yilimiz	yillarimiz
genitive	yilimizning	yillarimizning
dative	yilimizga	yillarimizga
definite accusative	yilimizni	yillarimizni
locative	yilimizda	yillarimizda
ablative	yilimizdan	yillarimizdan
your	singular	plural
nominative	yilingiz	yillaringiz
genitive	yilingizning	yillaringizning
dative	yilingizga	yillaringizga
definite accusative	yilingizni	yillaringizni
locative	yilingizda	yillaringizda
ablative	yilingizdan	yillaringizdan
their	singular	plural
nominative	yili	yillari
genitive	yilining	yillarining
dative	yiliga	yillariga
definite accusative	yilini	yillarini
locative	yilida	yillarida
ablative	yilidan	yillaridan