zapylacz

Polish

Etymology

From zapylać +‎ -acz. First attested in 1900.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpɨ.lat͡ʂ/
• Rhymes: -ɨlat͡ʂ
• Syllabification: za‧py‧lacz

Noun

zapylacz m animal

1. (biology) pollinator (agent that pollinates a plant; often an insect)

Declension

Declension of zapylacz

	singular	plural
nominative	zapylacz	zapylacze
genitive	zapylacza	zapylaczy
dative	zapylaczowi	zapylaczom
accusative	zapylacza	zapylacze
instrumental	zapylaczem	zapylaczami
locative	zapylaczu	zapylaczach
vocative	zapylaczu	zapylacze

Further reading

• zapylacz in Polish dictionaries at PWN