ziektekiem

Dutch

Etymology

Compound of ziekte (“disease, sickness”) +‎ kiem (“seed, bud, origin”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzik.təˌkim/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ziek‧te‧kiem

Noun

ziektekiem f (plural ziektekiemen, diminutive ziektekiempje n)

1. A germ, a pathogen.

   Synonym: smetstof

Descendants

• Afrikaans: siektekiem
• → Indonesian: benih penyakit, bibit penyakit (calque) (calque)
• → West Frisian: syktekym