zjuuere

Limburgish

Alternative forms

• schüreere (Eupen)

Etymology

Borrowed from French jurer.

Verb

zjuuere

1. to judge

Conjugation

Montfortian conjugation of zjuuere (first conjugation)

non-finite forms	infinitive	gerund	present participle	past participle	adjective	adverb
	(tö) zjuuere	't zjuuere n	zjuuerendj	höbbe gezjuuere	gezjuueredje, gezjuueredjer, gezjuueredjes	gezjuueredj, gezjuueredjelik
number & tense	verb-second order			verb-first order
	present	past	subjunctive	present	past	subjunctive
first person singular	zjuuere	zjuueredje	zjuuere	zjuuere	zjuueredje-n	zjuuere-n
second person singular	zjuueres	zjuueredjes	zjuuere	zjuueres	zjuueredjes	zjuuerer
third person singular	zjuueretj	zjuueredje	zjuuere	zjuueretj'r	zjuueredje	zjuuerer
first person plural	zjuuere	zjuueredje	zjuuere	zjuueretj	zjuueredje	zjuuere
second person plural	zjuueretj	zjuueredje	zjuuere	zjuueretj	zjuueredje	zjuueretj
third person plural	zjuuere	zjuueredje	zjuuere	zjuuere	zjuueredje	zjuuerer
other forms	noun	imperative singular impolite	imperative singular polite	imperative dual	imperative plural	inclusive
	't gezjuuere n	zjuuere!	zjuueretj!	zjuueretj, zjuueretj!	zjuueretj!	zjuuerem

Synonyms

• gedeile