znamienny

Polish

Etymology

From znamię +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /znaˈmjɛn.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnnɨ
• Syllabification: zna‧mien‧ny

Adjective

znamienny (comparative znamienniejszy, superlative najznamienniejszy, derived adverb znamiennie)

1. significant, illustrious

Declension

Declension of znamienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	znamienny		znamienna	znamienne	znamienni	znamienne
genitive	znamiennego		znamiennej	znamiennego	znamiennych
dative	znamiennemu		znamiennej	znamiennemu	znamiennym
accusative	znamiennego	znamienny	znamienną	znamienne	znamiennych	znamienne
instrumental	znamiennym		znamienną	znamiennym	znamiennymi
locative	znamiennym		znamiennej	znamiennym	znamiennych

Derived terms

noun

• znamienność

 

Related terms

noun

• znamię

 

Further reading

• znamienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• znamienny in Polish dictionaries at PWN