zuzenen

Basque

Etymology 1

Adjective

zuzenen

1. superlative degree of polit

Declension

Declension of zuzenen (adjective, ending in consonant)

		indefinite	singular	plural
absolutive		zuzenen	zuzenena	zuzenenak
ergative		zuzenenek	zuzenenak	zuzenenek
dative		zuzeneni	zuzenenari	zuzenenei
genitive		zuzenenen	zuzenenaren	zuzenenen
comitative		zuzenenekin	zuzenenarekin	zuzenenekin
causative		zuzenenengatik	zuzenenarengatik	zuzenenengatik
benefactive		zuzenenentzat	zuzenenarentzat	zuzenenentzat
instrumental		zuzenenez	zuzenenaz	zuzenenez
inessive	anim.	zuzenenengan	zuzenenarengan	zuzenenengan
	inanim.	zuzenenetan	zuzenenean	zuzenenetan
locative	anim.	—	—	—
	inanim.	zuzenenetako	zuzeneneko	zuzenenetako
allative	anim.	zuzenenengana	zuzenenarengana	zuzenenengana
	inanim.	zuzenenetara	zuzenenera	zuzenenetara
terminative	anim.	zuzenenenganaino	zuzenenarenganaino	zuzenenenganaino
	inanim.	zuzenenetaraino	zuzeneneraino	zuzenenetaraino
directive	anim.	zuzenenenganantz	zuzenenarenganantz	zuzenenenganantz
	inanim.	zuzenenetarantz	zuzenenerantz	zuzenenetarantz
destinative	anim.	zuzenenenganako	zuzenenarenganako	zuzenenenganako
	inanim.	zuzenenetarako	zuzenenerako	zuzenenetarako
ablative	anim.	zuzenenengandik	zuzenenarengandik	zuzenenengandik
	inanim.	zuzenenetatik	zuzenenetik	zuzenenetatik
partitive		zuzenenik	—	—
prolative		zuzenentzat	—	—

Etymology 2

Adjective

zuzenen

1. genitive indefinite of polit
2. genitive plural of polit

Noun

zuzenen

1. genitive indefinite of polit
2. genitive plural of polit