zwiotczały

Polish

Etymology

From zwiotczeć +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /zvjɔtˈt͡ʂa.wɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awɨ
• Syllabification: zwiot‧cza‧ły

Adjective

zwiotczały (not comparable, no derived adverb)

1. floppy, flabby

Declension

Declension of zwiotczały (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zwiotczały		zwiotczała	zwiotczałe	zwiotczali	zwiotczałe
genitive	zwiotczałego		zwiotczałej	zwiotczałego	zwiotczałych
dative	zwiotczałemu		zwiotczałej	zwiotczałemu	zwiotczałym
accusative	zwiotczałego	zwiotczały	zwiotczałą	zwiotczałe	zwiotczałych	zwiotczałe
instrumental	zwiotczałym		zwiotczałą	zwiotczałym	zwiotczałymi
locative	zwiotczałym		zwiotczałej	zwiotczałym	zwiotczałych

Derived terms

noun

• zwiotczałość

 

Related terms

adjective

• wiotki

 

verb

• wiotczeć
• zwiotczeć

 

Further reading

• zwiotczały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwiotczały in Polish dictionaries at PWN