Ärgernis
German edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
Ärgernis n (strong, genitive Ärgernisses, plural Ärgernisse)
Declension edit
Declension of Ärgernis [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Ärgernis | die | Ärgernisse |
genitive | eines | des | Ärgernisses | der | Ärgernisse |
dative | einem | dem | Ärgernis, Ärgernisse1 | den | Ärgernissen |
accusative | ein | das | Ärgernis | die | Ärgernisse |
1Now rare, see notes.