διαλυμένος

Greek

Alternative forms

• διαλελυμένος (dialelyménos) (formal, sense: "dissolved")

Etymology

Perfect participle of διαλύομαι (dialýomai), passive voice of διαλύω (“dissolve”). Descendant of the Hellenistic διαλελυμένος. Morphologically, from δια- (“through”) +‎ λυμένος (“untie; solve”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði͜a.liˈme.nos/, (colloquial in fast speech) /ðʝa.liˈme.nos/
• Hyphenation: δι‧α‧λυ‧μέ‧νος

Participle

διαλυμένος • (dialyménos) m (feminine διαλυμένη, neuter διαλυμένο)

1. dissolved

   Το χάπι είναι διαλυμένο σε νερό.

   To chápi eínai dialyméno se neró.

   The pill is dissolved in water.

2. dismantled

   Το κόμμα είναι διαλυμένο σε δύο παρατάξεις.

   To kómma eínai dialyméno se dýo paratáxeis.

   The party is split into two camps.

3. (figuratively) wrecked, broken up, tired, exhausted

   Αισθάνομαι διαλυμένη απ’ την κούραση και την απογοήτευση.

   Aisthánomai dialyméni ap’ tin koúrasi kai tin apogoḯtefsi.

   I feel exhausted from fatigue and frustration.

Declension

Declension of διαλυμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλυμένος •	διαλυμένη •	διαλυμένο •	διαλυμένοι •	διαλυμένες •	διαλυμένα •
genitive	διαλυμένου •	διαλυμένης •	διαλυμένου •	διαλυμένων •	διαλυμένων •	διαλυμένων •
accusative	διαλυμένο •	διαλυμένη •	διαλυμένο •	διαλυμένους •	διαλυμένες •	διαλυμένα •
vocative	διαλυμένε •	διαλυμένη •	διαλυμένο •	διαλυμένοι •	διαλυμένες •	διαλυμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαλυμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαλυμένος, etc.)

Antonyms

• αδιάλυτος (adiálytos, “not dissolved; dissoluble”)

Related terms

• διάλυση f (diálysi, “dissolving”)
• διαλυτός (dialytós, “soluble”)
• δυσδιάλυτος (dysdiálytos, “hard to dissolve”)
• ευδιάλυτος (evdiálytos, “easy to dissolve”)
• υδατοδιαλυτός (ydatodialytós, “water-soluble”)
• and see: διαλύω (dialýo, “dissolve”)